برای درمان خراش های دهان و گلو و دیفتری عدس را بجوشانید و آب آن را بگیرید.
به دلیل هضم آسان و آهن و پروتئین موجود در عدس، خوردن هر روز آن به عملکرد بدن و پیشگیری از عفونت کمک می کند.
به گفته متخصصان تغذیه، عدس یکی از بهترین راه‌ها برای تامین پروتئین کم‌چرب بدن است که سرشار از مواد معدنی، ویتامین‌ها، آنتی‌اکسیدان‌ها و فیبر است و مصرف روزانه آن می‌تواند سبب تقویت و تندرستی قدرت بدن شود.
خواص عدس برای سلامتی
1- عدس از نظر طب قدیم ایران نرم و خشک است و مشابه سایر گیاهان پوست و دانه آن اثرات معکوس دارد. یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است. به جمله دیگر، پوست او به عنوان یک ملین عمل می کند و مغز او با اسهال مبارزه می کند.
2- عدس یک غذای کامل است و انرژی مورد نیاز برای عملکرد بدن انسان را تامین می کند.
3- عدس منبع غنی پروتئین گیاهی است. بنابراین میزان پروتئین موجود در 15 گرم عدس بیش از 15 گرم گوشت گاو است.
4- عدس حاوی اسیدهای آمینه مختلف، ویتامین های مختلف از جمله ویتامین های گروه B و املاح معدنی مشابه آهن، کلسیم و فسفر است.
5- عدس منبع فیبر کاهنده کلسترول است که نه تنها به کاهش کلسترول کمک می کند بلکه قند خون را نیز تنظیم می کند زیرا فیبر بالای موجود در آن از افزایش قند خون بعد از خوردن غذا پیشگیری می کند.
6- عدس همچنین حاوی 6 ماده معدنی مهم ویتامین B2 و پروتئین بدون چربی است.
۷ عدس به دلیل داشتن آهن برای رفع کم خونی و افزایش شیر مادران شیرده مفید است.
8. عدس تخمیر می شود و به همین دلیل خوردن آن برای روده های ناراحت کننده توصیه می شود.
9- عدس را روغن زده و روی پوست متورم بمالید، التهاب را رفع می کند.
10- برای درمان کورک و گلو و دیفتری عدس را بجوشانید و آب آن را صاف کنید.
11- برای تقویت معده و دفع گاز عدس پخته با سرکه بخورید.
12- عدس مشابه سایر حبوبات سرشار از فیبر محلول است که قابل جذب است و جذب نمی شود. فیبر محلول یک ماده ژله مشابه در دستگاه گوارش ایجاد می کند که سبب می شود صفرا (حاوی کلسترول) آزاد شده و از بدن خارج شود.
13- فیبر غیر قابل جذب موجود در عدس نه تنها سبب افزایش مدفوع و پیشگیری از یبوست می شود، بلکه به پیشگیری از بیماری های گوارشی مشابه بیماری های روده ای و عفونت چشم نیز کمک می کند.
14- خوردن عدس نقش بازي كردن مهمی در سلامت قلب دارد.این نقش بازي كردن نه تنها به دلیل فیبر موجود در عدس بلکه به دلیل مقدار فولات و منیزیم است.
15. عدس برای سوزاندن و تثبیت قند خون به شما انرژی می دهد. فیبر محلول علاوه بر اثرات مفیدی که بر سیستم گوارشی و قلب دارد، به تنظیم سطح قند خون نیز کمک می کند. اگر مقاومت به انسولین، هیپوگلیسمی یا دیابت دارید، سبزیجات چلیپایی مشابه عدس در تنظیم قند خون موثر هستند که انرژی طولانی مدت را تامین می کنند.
16- آش عدس با روغن بادام غذای شفابخش است.
17- خوردن عدس برای زنانی که در آستانه زایمان و در روزگار حاملگی هستند و مستعد کمبود آهن هستند، ایده بینهایت خوبی است. فراموش نکنید که کمبود آهن سبب کم خونی می شود که برای مادر خوب نیست زیرا شیر مادر غذای کودک پس از تولد است.
18- روغن عدس با سرکه برای رفع شکستگی دست و پا در تاثیر سرما مفید است.
19- عدس را می توان به عنوان ملین نیز استفاده کرد زیرا دارای یخ زیادی است که در درمان ناراحتی های روده ای موثر است.
20- از آجیل رسیده می توان به عنوان عطر نیز استفاده کرد.
21- آرد عدس بریان شده تشنگی را رفع می کند، معده را شاداب می کند، روده ها را می کشد، هیجان خون را از بین می برد و گرما را از بین می برد.
از عدس پخته نیز می توان به عنوان درمان خراش استفاده کرد.
خواص درمانی و دارویی عدس.
عدس بهترین منبع پروتئین است که مشابه گوشت قرمز حاوی کلسترول خطرناکی نیست و در عاقبت سرطان و بیماری های قلبی را از بین نمی برد. * فیبر موجود در عدس هضم را آسان می کند، از یبوست پیشگیری می کند و خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش می دهد. عدس به دلیل داشتن اسید فولیک و منیزیم قلب را تقویت می کند، کار عروق را تسهیل می کند، از بیماری های قلبی پیشگیری می کند و گردش خون را تندرستی می بخشد.
* خوردن یک فنجان عدس در روز آهن بدن را تامین می کند، خطر کم خونی را کاهش می دهد و تمرکز را تندرستی می بخشد.
عدس از آن دسته حبوباتی است که بافت متوسطی دارد اما در پوست خشک و گرم و داخل آن خنک است. عدس حاوی مواد مغذی، فیبر گیاهی، کربوهیدرات های پیچیده و اسید فولیک است. همچنین سرشار از مواد مغذی مفید به ویژه پروتئین و اسیدهای آمینه مختلف است. کالری کمی دارد، چربی و کلسترول ندارد و علاوه بر این موارد، قابل ذکر است که عدس بینهایت کم‌ارزش است (البته در مقایسه با سایر مواد مغذی).
همانطور که گفتیم حاوی مقدار زیادی اسید فولیک استطبق توصیه های انجمن سلامت آمریکا، مصرف 400 میکروگرم اسید فولیک برای زنان باردار ضروری است و بیشتر خانم ها این مقدار را مصرف نمی کنند.
نصف فنجان عدس پخته شده 90 درصد مقدار توصیه شده را تامین می کند. در عین حال، عدس منبع خوبی از آهن است و برای زنان گرفتار به کم خونی تنگدستی آهن مناسب است.
مصرف عدس با غذاهای غنی از ویتامین C مشابه گوجه فرنگی، فلفل سبز، کلم بروکلی، مرکبات و فرآورده های آنها سبب افزایش جذب آهن در عدس می شود. عدس سرشار از پروتئین است و تنها یک اسید آمینه دارد و نام آن «میتونین» است. افزودن جو یا تخم مرغ، آجیل، دانه ها، گوشت یا پنیر مکمل پروتئین عدس است و می توان گفت کیفیت پروتئین غذا را افزایش می دهد.
علاوه بر این، عدس دارای فیبر طبیعی محلول است که به عنوان یک قلم مو برای دستگاه گوارش عمل می کند و دستگاه گوارش را پاکیزه می کند. این نوع فیبر گیاهی سبب کاهش قند و کلسترول خون و کاهش مصرف انسولین در بیماران دیابتی می شود.
اگر آبی که عدس در آن جوشانده می شود بخورید مزه آن لطیف می شود.
مضرات عدس:
عدس ملین، دیر هضم و کاهش میل جنسی است.
مصرف زیاد خون را غلیظ می کند و جریان خون را در عروق باریک می کند و می تواند سبب کاهش بینایی، سوزش سر دل، قولنج، اسهال، بریدن قاعدگی و درد و تندی بواسیر شود. به همین دلیل معمولاً عدس را با روغن کنجد یا روغن بادام، سرکه و سایر غذاها پخته و میل می کنند.
هشدار: خوردن بیش از حد عدس بینایی را کاهش می دهد و خواب را مختل می کند.
می گویند پیامبر اکرم (ص) فرمودند: عدس بخورید زیرا عدس محفوظ است و دانه های مقدسی است که رحمت می آورد و اشک را آرام می کند و هفتاد پیامبر که آخرین آنها حضرت عیسی بن مریم بود، او را خوشبخت پنداشتند. . ”
و نیز از امیرالمومنین علی (علیه السلام) روایت شده است که فرمود: خوردن عدس دل را نازک می کند و اشک را جاری می کند.
یکی از بنی‌اسرائیل به خاطر سختی قلب و اشک‌های اندکش نزد خداوند متعال شکایت کرد. خداوند از راه پیامبر به او وحی فرستاد که عدس بخورد. او هم همین کار را کرد. قلبش نازک شد و اشک هایش جاری شد.
دانه عدس حاوی ویتامین‌های «A»، «B»، «C»، «PP»، «6B»، «2B»، «1B» و فلزاتی مشابه آهن و کلسیم و مخصوصاً فسفر و از آلبومین است. دی اکسید کربن، چربی، آب، سلولز، پتاسیم، منیزیم، ترکیب پروتئین، تریپتونان، ترهئونین، ایزولوسین، لوسین، لیزین، میوتین، سیستین، فنیل آلانین، نیاروزین و والین.
عدس دانه ای خوراکی و مغذی است که به سرعت پخته می شود. لعابدار است و در بیماریهای روده مفید است. از عدس رسیده در انواع روغن برای پاکسازی خراش های بدن استفاده می شود. مسواک زدن با پودر سوخته برای پاکیزه کردن دندان مفید است.
بهترین راه برای خوردن عدس جوانه است که اگرچه مضراتی را که در بالا ذکر شد ندارد اما فواید زیادی نیز به همراه دارد.
خوردن عدس سبب تندرستی عملکرد کلیه، تقویت عضله قلب، تقویت خون، ماهیچه ها و افزایش رشد و نمو کودکان و پرکاری سلول های مغز، هوش و حافظه می شود. علاوه بر این، متابولیسم بدن را تنظیم می کند و از کم خونی پیشگیری می کند. تکرر ادرار و قاعدگی را درمان می کند. آب میوه جوشانده برای تسکین سرفه، درد سینه و سرماخوردگی استفاده می شود.
کیسه عدس پخته شده با سرکه ورم و آب را درمان می کند. پودر عدس سوخته دندان ها را سفید می کند و تب را درمان می کند. ضماد جوشانده با برگ کلم برای ورم پستان ناشی از کدورت شیر نافع است. خون و ترشحات داخلی را از بین می برد. مادرانی که متمایل‌شدن به داشتن فرزند دختر دارند می توانند از این خاصیت عدس استفاده کنند.منبع: خوی وب
