دیدنی های کوه آتشگاهکوه آتشگاه، اصفهان
کوه آتشگاه، کوه اصفهان یا کوه آتشگاه، یکی از جذب های تاریخی و گردشگری اصفهان و دیدنی، و از آثار به جا مانده از ایران باستان است. این سریال دارای پیشینه تاریخی کهن است و در زمانه های مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. در این مقاله با این مکان تاریخی و تفریحی بیشتر آشنا خواهید شد.کوه آتشگاه کجاست؟ آتشفشان اصفهان در غرب اصفهان و در 8 کیلومتری مرکز شهر، در جاده آتشگاه و جنوب خمینی شهر واقع شده است. این بنا بر روی کوهی نزدیک زاینده رود واقع شده است. از بالای این تپه می توان چهار سمت اصلی را تا کیلومترها دید. باستان شناسان زمانه ساخت این بنا را به زمانه ساسانیان یا پیش از آن نسبت داده اند. آتش گودال اصفهان به عنوان یکی از سه تاثیر باستانی به جا مانده از زمانه باستان شناخته می شود. این مکان از نظر وسعت سومین بنای موجود در شهر اصفهان و یکی از 7 آتشکده بزرگ ایران در زمانه ساسانیان است. عکس ها 
از کوه آتشگاه، ویژگی های کوه آتشگاه: کوه آتشگاه از سنگ های رسوبی ساخته شده است.سطح زیرین آن در ارتفاع 1610 متری از سطح دریا و اقبال بالایی آن در ارتفاع 1715 متری از سطح دریا واقع شده است.بنای آتشدان یک آتشدان بزرگ مدور با دریچه های زیاد است که این بنا از خشت خام خام به طول و عرض 40 سانتی متر و قطر 14 سانتی متر ساخته شده است و مصالح آن از آجر و گل و سنگریزه و نیزار زاینده است. ساحل رود. پی های بزرگ سفالی بنا تقریباً از وسط تپه آتشگاه ابتدا شده و در بالا به ستون های مستحکمی تبدیل شده که در گذشته اتاق هایی نیز بر روی آن ها قرار داشته است. بر ارتفاع تپه، ساختمانی مدور قرار دارد که جز آن ساختمان بلندتری ساخته نشده است. این بنا 8 گوشه دارد و در هر گوشه آن پنجره ای رو به بیرون قرار دارد که موبدان زرتشتی آتش مقدس را در داخل آن قرار داده اند. این اتاق را دادند. نماهای کوه آتشگاه این سریال دارای اتاق ها و ساختمان هایی در چهار سمت تپه منتهی به پایین اتاقک آتشگاه است و البته اکنون تنها سازه های اقبال شمالی و بخشی از اقبال شرقی دست نخورده باقی مانده و مرتبط به نظر می رسد. تا بازسازی این بنا مربوط به دوران پهلوی است. آمدن به بالای کوه و ساختن آتشکده نیازمند کمی پیاده روی و پیاده روی است. پس از آمدن به بالای کوه با منظره زیاد زیبایی از شهر اصفهان روبرو خواهید شد.نگاهی به زمانه ایراندر نزدیکی کوه آتشگاه منارجنبان قرار دارد که دیدن آن خالی از لطف نیست. کوه آتشگاه، اصفهان، نامگذاری کوه آتشگاه، اصفهان: نام اولیه و باستانی این بنا معبد مهربین یا دژ مهربین بوده و اکنون در اصطلاح عامیانه به آن آتشگاه یا قلعه ماربین می گویند. معبد مهربین یا دژ مهربین را موبدان زرتشتی نامیده است، زیرا بنا به گفته زمانه، آش به قبل از ساسانیان می رسد و آتشکده ها در زمانه زرتشتیان برای جشن ها و رسم هایشان ایجاد می شده است، بنابراین با گذشت زمانه آن را مونت نامیده اند.
از کوه آتشگاه، ویژگی های کوه آتشگاه: کوه آتشگاه از سنگ های رسوبی ساخته شده است.سطح زیرین آن در ارتفاع 1610 متری از سطح دریا و اقبال بالایی آن در ارتفاع 1715 متری از سطح دریا واقع شده است.بنای آتشدان یک آتشدان بزرگ مدور با دریچه های زیاد است که این بنا از خشت خام خام به طول و عرض 40 سانتی متر و قطر 14 سانتی متر ساخته شده است و مصالح آن از آجر و گل و سنگریزه و نیزار زاینده است. ساحل رود. پی های بزرگ سفالی بنا تقریباً از وسط تپه آتشگاه ابتدا شده و در بالا به ستون های مستحکمی تبدیل شده که در گذشته اتاق هایی نیز بر روی آن ها قرار داشته است. بر ارتفاع تپه، ساختمانی مدور قرار دارد که جز آن ساختمان بلندتری ساخته نشده است. این بنا 8 گوشه دارد و در هر گوشه آن پنجره ای رو به بیرون قرار دارد که موبدان زرتشتی آتش مقدس را در داخل آن قرار داده اند. این اتاق را دادند. 
نماهای کوه آتشگاه این سریال دارای اتاق ها و ساختمان هایی در چهار سمت تپه منتهی به پایین اتاقک آتشگاه است و البته اکنون تنها سازه های اقبال شمالی و بخشی از اقبال شرقی دست نخورده باقی مانده و مرتبط به نظر می رسد. تا بازسازی این بنا مربوط به دوران پهلوی است. آمدن به بالای کوه و ساختن آتشکده نیازمند کمی پیاده روی و پیاده روی است. پس از آمدن به بالای کوه با منظره زیاد زیبایی از شهر اصفهان روبرو خواهید شد.نگاهی به زمانه ایراندر نزدیکی کوه آتشگاه منارجنبان قرار دارد که دیدن آن خالی از لطف نیست. کوه آتشگاه، اصفهان، نامگذاری کوه آتشگاه، اصفهان: نام اولیه و باستانی این بنا معبد مهربین یا دژ مهربین بوده و اکنون در اصطلاح عامیانه به آن آتشگاه یا قلعه ماربین می گویند. معبد مهربین یا دژ مهربین را موبدان زرتشتی نامیده است، زیرا بنا به گفته زمانه، آش به قبل از ساسانیان می رسد و آتشکده ها در زمانه زرتشتیان برای جشن ها و رسم هایشان ایجاد می شده است، بنابراین با گذشت زمانه آن را مونت نامیده اند.
