بانجی جامپینگ بانجی جامپینگ فعالیتی است که در آن شخص با استفاده از فنر و محافظ از ارتفاع زیاد پرتاب می شود. بانجی جامپینگ یا بانجی جامپینگ زندگی امن شما در این تفریحی است و می توانید به طناب محافظ و فنری متصل به آن تکیه کنید. از ارتفاع زیاد به پایین بپرید و قبل از اینکه به زمین بخورید، با خاصیت ارتجاعی طناب خود در هوا معلق خواهید بود. در این پرکاری گاهی از بالای جرثقیل می پرید، گاهی از سکوی بلندی با ارتفاع بیش از 30 متر می پرید، آزمایش می کنید و گاهی هلیکوپتر شما را به هوا می برد و از آنجا می پرید. هر چه ارتفاع بالاتر باشد، هیجان بیشتر و آدرنالین خون بالاتر می رود. 
تاریخچه بانجی جامپینگ تاریخچه بانجی جامپینگ به شکل کنونی در نمایشگاه جهانی شیکاگو در سالهای 1892-1893، خصوصی پیشنهاد جالبی را مطرح کرد. او طرح یک برج 4000 فوتی (1200 متری) را ارائه کرد که یک خودرو توسط کابل های لاستیکی با بهترین کیفیت به آن متصل می شد.او اندیشه می کرد 200 نفر گنجایش این ماشین است و بعد از بالا رفتن به پایین پرتاب می شود.در نهایت این وسیله با اندکی بالا و پایین رفتن از جنبش ایستاد. برای افزایش ایمنی، مهندس طرح‌ریز پیشنهاد کرده بود که کف را با حصیر پر قالی کنید. در نهایت این پیشنهاد توسط برگزارکنندگان رد شد، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این ورزش در اوایل دهه 1950 توسط ورزشکاران انجام می شد. اما هنوز شکل فعلی خود را نداشت. در آن سال ها تلویزیون بی بی سی برنامه مستندی از دیوید فردریک آتنبرو پخش می کرد که در آن این ورزش و ورزشکاران آن به نمایش درآمد. این برنامه در جمهوری وانواتو ساخته شد و پرش مردم از ارتفاع را با بستن طناب به مچ پا نشان داد. کم کم این ورزش جا افتاد و پیروانی پیدا کرد.اولین بانجی جامپینگ مدرن در 1 آوریل 1979 در بریستول انجام شد. سیمون کیلینگ و دیوید کرک، اعضای باشگاه ورزش های شدید دانشگاه آکسفورد، و جف تابین، کوهنورد شغل ای، شرکت کردند.آنها تصمیم گرفتند این کار را با الهام از همان مراسم سنتی در جزیره پنطیکاست انجام دهند.جف وظیفه بستن طناب ها را بر عهده داشت و در این کار مهارت خاصی داشت. آنها از پل معلق کلیفتون پریدند و به سرعت دستگیر شدند، اما روند پرش را در ایالات متحده ادامه دادند و پل های گلدن گیت و رویال جورج نیز میزبان پرش ها بودند. اخبار این پرش ها در سراسر جهان پیچید تا اینکه در سال 1982 پرش هایی نیز از جرثقیل های متحرک و بالن انجام شد. سربازان آمریکایی بانجی جامپینگ 
نیز این موضوع را شنیدند و تصمیم گرفتند آن را امتحان کنند. آنها از طناب چتر نجات استفاده کردند. این طناب ها پرش چندان جالبی نبودند، اما کار می کردند. در سال 1986 این پرش ها شکل تجاری به خود گرفت و این A. J. Hackett از نیوزیلند بود که اولین پرش سازمان یافته از پل Greenhithe را انجام داد.) پرش کرد. در سالهای بعد، هاکت پرش‌های دیگری را برنامه‌ریزی کرد و از پل‌ها و سازه‌های دیگر از جمله برج ایفل پرید تا این ورزش را به یک تفریحی عمومی تبدیل کند.در نهایت، او اولین مرکز تفریحی بانجی جامپینگ را در پل معلق Kawarau Gorge، نیوزیلند ایجاد کرد.این تفریحی در سال 1990 به آفریقا آمد و پل بلوکرانس در آفریقای جنوبی اولین جایی بود که از آن پرید، اما Face Adrenalin تا سال 1997 طول کشید تا آن را به یک سایت بانجی مستقر تبدیل کند. هنوز هم بالاترین بانجی در جهان است. تجهیزات بانجی جامپینگ 
کلمه بانجی جامپینگ از کجا آمده است؟ کلمه بانجی از گویش غرب انگلستان گرفته شده است و به معنای “هر چیزی ضخیم و چاق” است. این کلمه توسط جیمز جنینگز در سال 1825 در کتاب خود به نام تحقیق در مورد برخی از گویش های انگلیسی غربی ابداع شد. Saltar همچنین در انگلیسی به معنی پریدن است. بنابراین، بانجی جامپینگ به معنای پرش با یک دستگاه چربی ضخیم است که احیاناً به کابل شما اشاره دارد که روی پاهای شما بسته شده است. بند مچ پا یک وسیله اجباری است. طناب بانجی هم به کت و هم به بند مچ پا متصل می شود.بانجی تراپی تنها انگیزه پرش از ارتفاع مربوط به ماجراجویی و هیجان نیست و بسیاری از افراد این کار را برای تخلیه انرژی منفی و استرس خود انجام می دهند.به عنوان مانند بسیاری از ورزشکارانی که در آستانه مسابقات مهم هستند، با انجام این ورزش، پایان استرس های قبل از بازی را از خود دور می کنند و پس از آن به آسودگی می توانند در مسابقات اصلی خود شرکت کنند. تصمیمات بزرگ یا اگر می خواهید با از بین بردن استرس روحیه شاد و سالمی داشته باشید، بانجی جامپینگ پیشنهاد ما برای شماست. البته قبل از انجام این ورزش در مکان های مشخص شده از سالم بودن وسایل مطمئن شوید.منبع: خوی وب
