درباره قانون تاثیر در روانشناسی

قانون تاثیر در روانشناسی چیست و تاثیر آن بر رفتارگرایی

قانون تاثیر 1 اصل روانشناسی است که توسط ادوارد ثوراندایک در سال 1898 در مورد شرطی شدن کردار (که بعداً به این صورت تدوین شده است) مطرح شده است که می گوید “پاسخهایی که در شرایط خاص تاثیر خرسندی بخش ایجاد می کنند ، در آن جایگاه بیشتر به نظر می رسد و واکنش هایی که تاثیر ناراحت کننده ای ایجاد می کنند ، در آن جایگاه کمتر اتفاق می افتد. ”

رابطه قانون تاثیر و نظریه تکامل

این اندیشیدن خیلی شبیه به نظریه تکامل است، اگر 1 ویژگی شخصیتی مزیتی برای تولید مثل ایجاد کند ، آن ویژگی پابرجا خواهد ماند.  اصطلاحات “خرسندی بخش” و “ناخشنود” که در توصیف قانون تاثیر آشکار می شوند ، پایان با مشخص شدن شرط عامل ، با جمله “تقویت” و “تنبیه” جانشین می شوند.

شرایط “خرسندی بخش” و “ناخشنود” از نظر رفتاری معین‌کردن می شود ، و نمی توان آنها را به طور دقیق پیش بینی کرد ، زیرا هر حیوان اندیشیدن متفاوتی از این 2 واژه نسبت به حیوان دیگر دارد. اصطلاحات جدید “تقویت کننده” و “تنبیه” در روانشناسی گوناگون از محاوره ای به کار می روند. چیزی که کردار را تقویت می کند ، آن را بیشتر می کند به احتمال زیاد آن کردار دوباره اتفاق می افتد و چیزی که 1 کردار را تنبیه می کند ، احتمال وقوع مجدد آن را کمتر می کند.

رابطه قانون تاثیر با ایده های هوش حیوانات

قانون تاثیر تورندایک ایده های کتاب هوش حیوانات جورج رومانس را رد می کند و شرح می کند که شواهد حدیثی بی‌قدرت هستند و معمولاً مفید نیستند. در این کتاب آمده است که حیوانات ، مشابه انسان ، هنگام برخورد با 1 محیط یا جایگاه جدید به همه چیز اندیشه می کنند.

در عوض ، تورندایک این تئوری را مطرح کرد که حیوانات برای درک محیط فیزیکی خود ، باید از راه آزمایش و خطا با آن تعامل فیزیکی داشته باشند ، تا زمانی که عملکرد موفقی حاصل شود. این در آزمایش گربه او نشان داده شده است ، که در آن 1 گربه در جعبه شاتل قرار می گیرد و در نهایت ، با تعامل با محیط جعبه ، نحوه بازگشت را یاد می گیرد.

اندیشیدن کنید 1 روز به طور تصادفی زود سر کار می آیید. رئیس شما توجه و پرکاری شما را می ستاید. ستایش سبب می شود احساس خوبی داشته باشید ، بنابراین کردار را تقویت می کند.

شما هر روز کمی زود سر کار حاضر می شوید تا از ستایش های رئیس خود مطلع شوید. از آنجا که پیامد دلپذیری به دنبال این کردار بود ، احتمال دوباره‌کاری این عمل در آینده بیشتر شد.

نمونه های بیشتر از قانون تاثیر

اگر درس بخوانید و سپس در 1 آزمون نمره خوبی بگیرید ، احتمال بیشتری وجود دارد که برای امتحان بعدی مطالعه کنید.

اگر سخت کار کنید و سپس ترفیع و افزایش حقوق دریافت کنید ، به احتمال زیاد به پرکاری بیشتر در مکان کار خود ادامه می دهید.

اگر از چراغ قرمز استفاده کنید و سپس بلیط راهنمایی و رانندگی بگیرید ، در آینده کمتر از چراغ های راهنمایی سرپیچی خواهید کرد.

کشف قانون تاثیر

در حالی که ما اغلب این ایده را در نظر می گیریم که عواقب منجر به دگرگونی کردار با روند شرطی شدن عملگر و B.F. Skinner می شود ، این مفهوم ریشه در کارهای اولیه روانشناس ادوارد تورندایک دارد. تورندایک در آزمایش های خود از آنچه به عنوان جعبه های پازل معروف است برای مطالعه نحوه یادگیری حیوانات استفاده کرد.

جعبه ها محصور بودند اما دارای اهرم کوچکی بودند که در صورت فشردن به حیوان امکان بازگشت می داد. ثورندایک 1 گربه را داخل جعبه پازل قرار می داد و سپس 1 تکه گوشت را خارج از جعبه قرار می داد.

سپس پرکاری های حیوان را برای بازگشت و تهیه غذا مشاهده می کرد. او ثبت کرد که هر حیوان چقدر طول می کشد تا بفهمد چگونه می تواند خود را از جعبه آزاد کند.

در نهایت ، گربه ها اهرم را فشار می دهند و درب باز می شود تا حیوان بتواند پاداش را دریافت کند. گرچه فشار دادن اولین اهرم به طور تصادفی اتفاق می افتد ، گربه ها احیاناً آن را دوباره‌کاری می کنند زیرا بلافاصله پس از انجام این کار پاداش دریافت کرده اند.

ثورندایک خاطرنشان کرد که با هر بار آزمایش ، گربه ها در باز کردن درب سریعتر می شوند. از آنجا که فشار دادن اهرم منجر به عملکرد مطلوبی شده بود ، احتمال اینکه گربه ها در آینده دوباره این کردار را انجام دهند ، وجود دارد.

تورندایک این را “قانون تاثیر” نامید ، که نشان می داد وقتی خرسندی از پیوندی ناشی می شود ، احتمال دوباره‌کاری آن بیشتر است. اگر 1 عملکرد نامطلوب به دنبال 1 عمل باشد ، احتمال دوباره‌کاری آن کمتر می شود.

جنبه های قانون تاثیر

2 جنبه کلیدی قانون تاثیر وجود دارد:

رفتارهایی که بلافاصله به دنبال آن پیامدهای مطلوبی به دنبال داشته باشند ، به احتمال زیاد دوباره رخ می دهند. در مشابه قبلی ما ، تحسین شدن توسط 1 ناظر به دلیل حضور زودهنگام در مکان کار ، احتمال دوباره‌کاری مجدد این کردار را بیشتر می کرد.

رفتارهایی که به دنبال عواقب نامطلوب به دنبال دارند ، کمتر احتمال دارد دوباره دوباره‌کاری شوند. اگر دیر سر کار حاضر شوید و جلسه مهمی را از دست بدهید ، احیاناً بعید است که در آینده دوباره دیر حاضر شوید. از آنجا که شما جلسه از دست رفته را 1 عملکرد منفی می دانید ، احتمال دوباره‌کاری این کردار کمتر است.

تاثیر قانون تاثیر بر رفتارگرایی

کشف تورندایک تاثیر بسزایی در توسعه رفتارگرایی داشت. B.F. Skinner نظریه شرطی سازی عملگر را بر اساس قانون تاثیر بنا کرد. اسکینر حتی نسخه خصوصی خود را از جعبه پازل ایجاد کرد که از آن به عنوان اتاق تهویه مطبوع یاد می کرد (همچنین به عنوان جعبه اسکینر نیز شناخته می شود) .

در شرطی شدن پرکار ، رفتارهایی که تشویق می شوند تقویت می شوند ، در حالی که رفتارهایی که تاوان می شوند تضعیف می شوند. قانون تاثیر به وضوح تاثیر بسزایی در توسعه رفتارگرایی داشت که در بیشتر قرن بیستم به مکتب فکری غالب روانشناسی تبدیل شد.

امروزه از بسیاری از اصول رفتاری استفاده می شود. در محیط های درمانی ، روانشناسان و سایر متخصصان سلامت روان اغلب از تقویت برای تشویق رفتارهای مثبت و دلسردی از رفتارهای نامطلوب استفاده می کنند. در چنین مواردی ، ممکن است از نتایج مطلوب برای افزایش احتمال رفتارهای مثبت آینده استفاده شود.

تحقیقات تورندایک در مورد قوانین یادگیری بازي کردن نقش بازي كردن مهمی در توسعه روانشناسی رفتاری ایفا کرد و تا به امروز نیز تاثیر خود را ادامه می دهد.